1.
Rüzgârda çayırlar kılıç bahçesi
Bahçede beyaz, ölümün rengi
Herkes o mevsim birini sevdi
Çözülüp taranmış bulutlar gibi
Yürüse denizin rengi ürperirdi
Yüzünün bir yarısı diğerinin benzeri
Gözleri yağmurda i sesleri
Yetmezdi bilmem, söyleseydi
O baharı getiren, küpeleri mi
2.
Bir yalnızlık hiç ıssız kalır mı ki
Gölgen de girmez, eşikten içeri
Şairler ki sevmez birbirini
Psikiyatrlar iki
Yalnızlık Allah vergisi!
Mezarına ne yazılsın isterdin
Düşündü geçenlerde bir gece biri
Tuttu kaldırdı taşı kadeh gibi
Cevdet Karal
Türk Edebiyatı Dergisi, Ocak 2013
1 Yorum