Her Mevsim Bir Düştür

Koyu karanlık gece
Üryan bir sessizlikte
Yitilirken gökyüzü
Küflü bir geceden geçiyor güneş

Yollar uzuyor çocukluğuma yaklaştıkça
Azılı intiharlar birikiyor heybemde
Ve ben biraz daha kendim oluyorum
Hiç bilmediğim bir dilde

Çarmıha gerilirken coğrafyam
Patikalı yollardan düştüm içinizdeki cehenneme
Güneşin gölgesinde gördüm gecenin solgun yüzünü
Biraz yorgun biraz kederli
Biraz da talan olmuş
Eşlik etmiş cellâda

Nicedir gözlerimden göç ediyorsun
Avuçlarımda asırlık yaralar

Yüzümde kanayan Eylül resimleri
Bir çığlığın doğuşu gibi rahmimde
Sessiz bir haykırışla büyüyor içimdeki cesetler

Hadi öldür doğmamış çocukluğumu /zu
Hadi doğur ölmüşlüğümü /zü

-Her bahar bir çığlıktır yangınlar arasında duyulan-

Hêvi Zaycı

DİĞER YAZILAR

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir