Göğsümden Süzülen Yılan

yaşama üvey, ezgin bakışlar atan
yürürken sokağa suskunluğunu yayan
devrik cümle ki anlamını kovalayan
çıplaklığından utanıp kelimelerle giyinen
işitmediği sükût kalmayan
gavur harflerin üzerindeki cambaz

güne apaçık bir yara
her gün yeni bir gün için hafızasını silen
hayata yakalanan ürkek tavşan
karanlık bir orman
yırtıcı soğuk

göğsümden
bir yılan süzülür şehre her gece
bir de ben

Sulhi Ceylan

Yedi İklim, Kasım 2015

DİĞER YAZILAR

5 Yorum

  • Engellektüel , 19/01/2016

    Özledik mektuplarınızı…

    • ıslak unutulmuş taş bezi , 19/01/2016

      Hemde çokkk kk

  • yavuz , 16/12/2015

    Sulhi, canımsın…

  • Ricat , 16/12/2015

    Sanırım bu yılan bir çok insanın göğsünden süzülmekte şehre bu günlerde…

  • Şevval , 15/12/2015

    ”işitmediği sükût kalmayan
    gavur harflerin üzerindeki cambaz”

    Biliyoruz kendiniz için tüm satırlarınız ama teşekkür ederiz.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir