Dün ölümü gördüm, ölüm kanatsızdı
Yağmur gibi yağıyordu havada
İşte ölümün divan kurduğu Gazze’desin
Hava bir bıçakla yırtılıyor sanki
Kör bir çığlık güneş
Camları cam gibi suskun
Ağaçların cesetleri ceset gibi
Minareler gökyüzüne değil hiçliğe yaslanıyor
Çocuklar çocuklar çocuklar Gazze’nin çocukları
Çocuklar sokak sokak çocuklar çarşı çarşı çocuklar ev ev
Gazze düşmanla çarpışan çocuk gölgeleriyle bir dev
Ölümün kucağında şarkı söylüyor çocuklar
Çocuklar azizler kadar sessiz müminler kadar dindar
Kurşun sesleri dinsin diye bekliyorlar
Metin Cengiz
