Beni terk et
Vedalaşmaktan kör olmuş bir kelimenin içine
Bıçak gibi bir ağrının döşüne
Bir mülteci kampına, ikiye ayrılmayan denize
Ki dalgalar dönüp üstüme kapansın.
Kimse ayağa kalkmasın tabutum geçerken
Yargılansın yazdığım mektuplar, hunharca
Ölesiye sarılayım kaya diye sana
İki kabuk arasında bir midyeyim, unutma.
Yine de beni terk et
Bir sessiz harf tedirginliği sarsın dört yanımı
Son sağanaktan kalan yağmur damlaları
Tamam, tamam beni terk et
Katilimle yüzleşeyim
Hiç şaşırmadan dehşete kapılayım
Biliyorsun bekleyeniyim
Sürekli ertelenen bir çift gözün
Sen beni terk et
Kırılsın kanatları rüyamın
Sulhi Ceylan
Yedi İklim, 356. sayı
Resim: André Brasilier
2 Yorum