Narçiçeğim benim dalsızım kanatsız hayal rüzgârım
İnce içlenmelerle kıvrıla kıvrıla
Tenimde düğümlenen duygu çıkmazım.
Öpmesi gibi büyük suların engin kıyıları titreyerek
Tutkular köpükler içinde
İncitmeden tek bir kum taneni sürüklemeden
Çekileyim ömrünün ak örtüsü üzerinden
Usulcacık saygılı
Derin kuyularına büyük yalnızlığın
İzler bırakarak geride yürek çarpıntılarından
İyimser kederli
Bir özge zaman arması gibi
Andıkça sevgiyle
Yalnızca sevgiyle ışıklanan…
Yanlış kıyılarda çırpınıyor bu yaşlı deniz
Bu ağır suyu bu ince kum kaldıramıyor…
Şükrü Erbaş
