Allah

Adınla…

Zatına baktın, bir’i yarattın

Aczimi mübarek kıl

Suyu ateşe verdim

Uyandığımda uyku yaratılmamıştı

Uyku değildi uyandığım

Sende bildim,

Senden geldiğimi,

Senden geldiğimi sana geleceğimi

Senden sana geleceğimi.

Gelen ve giden kimdi

Sendeydim

Cenneti taşırınca varlığım

Yükseldim yeryüzünden ismine tutunarak

Bir fısıltı bile değildim

Sesim düşmemişti henüz dağın ve taşın oyuklarına

Şeytandan ilk ihanet çarptığında kalbime

Aşk’ın bir fısıltıyla bile yaşanacağını bilmiyordum.

Etim bıçak soğukluğuna erişince

Kabil’in döktüğü kandan Habil düştü nasibime

Gel emri yaratılmamıştı

Sendeydim

Aczimle sarhoşum

En büyük soruda gizliydi aşkım:

Evet Rabbimsin

Adandım isminin ismime indiği an’a

Seninle bildim, seninle gördüm

Seni bildim, senden göründü seni bilmekliğim

Bismillahirrahmanirrahim

Bir sensin

İsim sensin

Allah sen

Birliğinden aldık ‘bir’ görmeyi

Büyüklüğünden yürüdük sana

Döküyorum eteğimdeki taşı toprağı

Tevbekârım bütün iddialarımdan ve tezlerimden

Andolsun güzelliğine ve birliğine

Şahitsin şahitsin şahitliğime şahitsin

Andolsun bütün and içtiklerine

Allahımsın, Rahmanımsın, Rabbimsin

Erdal Çakır