İncinmeyen yerlerimi sardım,
Sırtımda ayrılık iklimi…
Madem her şimdi, yaralıdır geçmişle,
Rabbim beni gelecek günlere…
Bırakma beni, tedirginim.
Ben ki unutuyorum, seni bile!
Yine de yaşıyorum, sözlerim beyhude,
Rabbim sığdır sızımı bir kelimeye.
Günahlarım ki dünyayla yaşıt,
Kurbanken katile dönüyorum.
Aşkı ve ölümü tanımaktı duam,
Rabbim şifa vermeyen dilimden…
Bedenim kokuşmuş çamur ve balçık,
Hafızam ah’lar mezarlığı.
Son cümleme dek tut beni,
Ey ilham meltemi, ey vecdin kanatları, ey sen!
Sulhi Ceylan
(Yedi İklim Dergisi, 381. sayı)
2 Yorum