Ah’lar Mezarlığı

İncinmeyen yerlerimi sardım,
Sırtımda ayrılık iklimi…
Madem her şimdi, yaralıdır geçmişle,
Rabbim beni gelecek günlere…

Bırakma beni, tedirginim.
Ben ki unutuyorum, seni bile!
Yine de yaşıyorum, sözlerim beyhude,
Rabbim sığdır sızımı bir kelimeye.

Günahlarım ki dünyayla yaşıt,
Kurbanken katile dönüyorum.
Aşkı ve ölümü tanımaktı duam,
Rabbim şifa vermeyen dilimden…

Bedenim kokuşmuş çamur ve balçık,
Hafızam ah’lar mezarlığı.
Son cümleme dek tut beni,
Ey ilham meltemi, ey vecdin kanatları, ey sen!

Sulhi Ceylan

(Yedi İklim Dergisi, 381. sayı)

DİĞER YAZILAR

2 Yorum

  • Bilmem , 20/01/2022

    “Ben ki unutuyorum, seni bile!
    Yine de yaşıyorum, sözlerim beyhude,
    Rabbim sığdır sızımı bir kelimeye.” bu kısım şiiri bozuyor sanki.. Şiirden ne kadar anlıyorum ya da anlıyor muyum bilmiyorum ama bu kısım şiirin güzelliğine leke sürüyor. Hani bir masa vardır mükemmeldir ama o masada bir leke vardır sürekli göze batar sırf o leke yüzünden masanın güzelliğine veremezsiniz ya kendinizi işte öyle. Sulhi Ceylan’ın burada bulunan şiirlerinin bir kısmına göz attım da bu kısım gibi rahatsız eden bir şiire ya da bir mısraya rastlamadım. Şiirin bu kısmı biraz klişe gibi geldi, bilmiyorum. Kaleminize sağlık, biz şiirin güzel olduğunu düşündüğümüz noktalarına odaklanmaya çalışalım yine de..

    Kendime not: Bilmiyorsan sus, bilenler konuşsun!

  • Bilmesendeolur , 20/01/2022

    Kurbanken katile dönüyorum…

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir