Yıllar sonra kimsesiz ve dar bir sokakta yağmurun altında karşı karşıya geldiler. Kadın kalabalık bir bakışla baktı adamın yüzüne: Gözlerinin içinde bütün bir şehir duruyordu.
Adam gözlerindeki solgunluğu, utanarak ayakuçlarına doğru bıraktı.
Kadın, adamın yüzüne son bir kez bakıp yürümeye başlamıştı ki, adam: “Kırlangıçlar nereye göç eder diye sorduklarında, tarif ettiğim hep senin gönlündü.” dedi. Kaldırımlara kan yağıyordu…
Ömer Ertürk
2 Yorum