Şiir Çalışmaları

sureyya berfe

Hayat hikâyem mi?
Tarlaların kıyısındaki gelincikler.

*

Âmâ olsaydım
dalgınlıklarımdan anlardım güzün gelişini

*

Döküldü fesleğenin yaprakları:
Sesleri hâlâ kulağımda.

*

Birkaç meyve ağacı varmış evlerinin önünde.
Yüzü söyledi kendisinden önce.

*

Oraya da otopark yapılacakmış:
Korkudan her gün meyve veriyor ağaçlar.

*

Toz toprak içindeki çocuk erik yiyor.
Şimdi inandım baharın geldiğine.

*

Sâkin ol
ki fırtına dinsin.

*

Olur olmaz şeylerin üzerinde durmayacakmışım.
Böyle emrediyor ilerleyen yaşım.

*

Tahta masa duysaydı
dallanır, çiçeklenirdi.

*

Evlilikler de kurudu:
Çiçekleri koparılmış gül dalları.

*

Bir köşeye çekilsem
yanımda güzden başka kimse olmasa.

*

İyi bakın gönüllerinize
yara izi mi var, ayak izi mi?

*

Biraz daha uyuyacaktım ama
bırakmadı hanımeli kokusu.

*

Kent-leş-miş insanların evleri:
Eşya polikliniği.

*

Kafam yorgun.
Kalbim dinleniyor.

*

Kekeliyor geçen bulutların gölgesi.
Bu şehirde yaşanabilir mi?

*

Aşk mı?
Kim bilir nedir onun bugünkü adı.

*

Mezar taşıma rastlayanlar okusun:
Dünyadayken şiir de yazmıştır.

*

Olduğum yerden başlasam yaşamaya
olduğumu sandığım yerden.

*

Bahar gelmiş;
köy kahvesinin kapısı ardına kadar açık.

*

Canlanıverdi
yağmurun sesini duyan papatyalar.

*

Ey kimsesiz gelincik!
N’olurdu kuş olsaydın
bir defacık dinleseydim seni.

*

Uzun bir aradan sonra çiçekleri suladım.
Zamanı gelmeyenler de açtı.

*

Muhâtabı olsa da söylesem:
Seninle geliyorum.

*

Bir tek yaprak vermedi bu yıl:
Başını mı dinliyor okaliptus ağacı?

*

Anılar üşüştü başıma dün gece.
Sağolsunlar. Sabaha sağ çıktım.

*

Nereye gitti
çocuğu olduğu zaman utanan babalar?

*

Anlat, dinliyorum seni.
Dinliyorum tel örgülere takılı serçeyi.

*

Yavaş yürüyorum.
Unutmak istemiyorum.

*

Kalbim düşünmeyi bıraksa
çabuk biter gece.

*

Bıkmaya başlıdıysan
ne kaldı geriye.

*

Eskiyebilen bir evde ölmek isterim.

*

Küçük bir koy arar
yüreğe sığınır bütün acılar.

*

Kargalardan arındırılmış tarlalar, çınarlar
ve akşam kadar hazindir
tek başına yaşayanın ölümü.

*

Kalbinle bak.
Göreceksin, çiçekler bile kurumaz.

*

Vaktin geldiğini anlar çeker giderim.
İşgal etmem.
Terhis olurum.

*

Yüreğim, buğdayların arasında çırpınan
kör bir serçe.

*

Öyle bir hava ki
sen de olsaydın
taşlardaki çiçek resimleri çiçeğe dururdu.

*

Şu yeşillikte hiç çiçek yok, diyorsun,
Bütün gözlerinle bak görürsün
toprağın altına gizlendiği çiçekleri.

*

Nasıl mıyım? Ne mi yapıyorum?
Bugün akmayan hayatlar gibiyim.
Şiir yazıyorum.

*

Şiir!
Başka şaire git.
Yalnız kalmak istiyorum.

*

Kimse kimseye bir şey anlatmıyor
anlatamadan göçüp gidiyor.

*

Uzaklarda batan ay
seni öbür dünyada seyredeceğim.

*

Yazan: Bir idam mahkûmu.

 

Süreyya Berfe

 

DİĞER YAZILAR

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir