Konjonktür ve Dengeler Tanrısı

Ben bu dünyaya paraşütsüz indim
Ondan müdânâsız ondan müşkülpesentim
Defalarca asıldım incir ağacında
Defalarca kendi üstüme toprak attım

Dedim ya beni bu dünyaya bir leylek getirdi
Ondandır bilmem reel politiği
Ben insana inanırım, yağmura bir de
Yağmur dedimse
Efendimizin yüzüne düşen hani
Hani az önce Rabbiyle beraber olan

Bilirim ağacın kurdu içinde olur
İnanırım, insana inanmasına da
Gökten yere insandan hayvana inerim
Bilmek istemem insanın sökülüşünü
Kavuşmayı diri tutan ayrılığı

Efendim, insanlar birbirine çok fazla geliyor
Konjonktür ve dengeler tanrısı dört yanım
İnsan iki eliyle kaç yarasını sarar bilmiyorum
Yine de inanmak istiyor, “ah” diyorum

Sulhi Ceylan

Yedi İklim, 341. sayı

DİĞER YAZILAR

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir