Gazel

Rana Senanur sanli

Dünyâ-yı denînin nice efsununa kandık,
Hep seyl-i hevâ içre bulandıkça bulandık.

Mâşûk-ı hakîki diye Leylâ’yı ararken,
Mecnûn gibi beyhûde dolandıkça dolandık.

Devlet kuşu konsun dedik iklîm-i fetâdan,
Kuzgun gibi konduk leşe, kuzgundan utandık.

Allah boyasından daha âlâ boya yokken,
Bir reng-i mülevvesle boyandıkça boyandık.

“Gül yağını eller sürünür çatlasa bülbül”,
Mısraını efsâne sanırdık güç inandık.

Gül, bülbül için fitne-i dünyâ imiş ancak,
Bu hikmeti idrâk ile gafletten uyandık.

Âvâzını tiz perdeden âgâz ile Cumhûr,
Sal âleme dünyâ-yı denîden tez usandık.

Memduh Cumhur

 

Kaynak: Tuna’yla Hasbihal / Şiirler, İstanbul Fetih Cemiyeti Yayınları, Sayfa 16, İstanbul, 2012. 

 

 

DİĞER YAZILAR

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir