Sen ki kestin ve bir parçasını altında bıraktınbizse gözlerini oyuyoruz dünyanın
büyük uğraşlar veriyoruz
kırmızı halılardan geçiyoruz
duvarlar yıkıyoruz duvarlar örüyoruz
taş üstüne bir taş
can üstüne bir can
yığılmış cesetler seçiyoruz
gönlümüz gelince bir garip çarpıntıya
yaşamak
daima yaşamak için
etekler öpüyoruz meşinler giyiyoruz
gürzü karanlığın sadrına vurmak
postu dostun yolunda sunmak…
durmak
sürekli durmak için
bahaneler seçiyoruz
pazartesiyi bekliyoruz
Sen ki aldın ve bir parçasını karnına bağladın
bizse canına okuyoruz dünyanın
büyük sofralar seriyoruz
yetim hakları ve öksüz kuşlar
kemiklerini sayıyoruz siyahların
aldan ala bir silah
boydan boya simsiyah
heykeller dikiyoruz banklar kuruyoruz
karnımız dolunca bir garip sofrasında
doymak
tıka basa doymak için
kılıçlar çekiyoruz soluklar kesiyoruz
Sen ki vardın ve bizlere miras bıraktın
bizse peşinden gidiyoruz dünyanın
büyük planlar yapıyoruz
tarla kanları ve gök deliciler
dişlerini söküyoruz yatanların
mal üstüne bir mal
dam üstüne bir dam
kalbimiz düşünce bir cihan sevdasına
olmak
sürekli olmak için
gölgesi oluyoruz yılanların
hırsı albızın bendine vurmak
boynu pakların yolunda sunmak…
kalmak
daima kalmak için
kavgası oluyoruz yalanların
Sen ki…
Abdurrahim Karabulut
