Belli ki!

 

Belli ki…

Yüzünde milattan öncesine ait kanamalı bir tebessümle gelmişsin

Avuçlarımda kaç asırlık olduğu bilinmeyen rüzgârlarla üşürken

Ulu orta dağıttığın kırgınlıklarından

Çaresizliğinle damıttığın çiçeksi hüznünden belli…

Ve öyle aşikâr yaşanan sevdalara inat

Yüzünün öteki yanına iliştirdiğin acılı alaylı

Ama sessiz ama suskun

Ve en az ben kadar yaralı

En az ben kadar ağır kanamalı

Gülüşlerinden belli…

 

Belli ki…

Saçlarına takılı kalmış bir Mısır efsanesi

İstemsizce gülümser durur

Ve simsiyah saçlarının selinde

Nil Nehrinin sularından kalma bir rüzgâr uğuldar

“Nasıl olur bu” diyerek sorma boşuna…

Yüzünden ellerinden gözlerinden

(Ve) Gözbebeklerinden yansıyan kristal öfkenden belli…

 

Belli ki…

Asırlık intihar tebessümlerini iliştirmişsin kirpiklerine

Ve kirpiklerinde toplamışsın bir intiharın özlemini

Tebessümsüz yüreğine çöreklenmiş

asılsız intihar teşebbüsleri

 

Belli ki…

Bilmem kaç tonluk bomba iliştirilmiş bir çocuk gibiyken yüreğin

Uçurtma uçururken içinde beni öldürdüğün

Yanılgılı Filistin gözlerinden

İçinde taşıdığın Gazze’yi andıran

gökyüzünden bellidir…

“Nasıl olur bu!” deme…

Kirpiklerinden akan intihar özleminden

Yanaklarına takılıp yarım kalan ölüm korkusundan bellidir…

 

Hem kininden,

Hem öfkenden yarandan başka

Her bir şeyi unutmuşken

Hatırlamak istemiyor gibi dururken hatıraları

Ve kurşunsuz ama günahkâr geceleri

Okuduğun şiirlerle aşikâr etmişsin

Belli etmem demenden bellidir…

 

(Ben işgale uğramış bir Kudüs’ü andıran gecelerden

Yarı ağlamaklı bir çocuk gibi ürkerken)

Belli ki sen…

Yaralarına taze kan ekmişsin

Etine yeni yaralar

Rüzgârına kin

Suyuna ateş ekmişsin

Fırtınana yeni fırtınalar

Eski aşkına yeni nefret

Öfkene öfke

Tebessümlerine hıçkırıklar eklemişsin

Belli ki!

 

Mevsimler ölür gibiyken

Ruhunun içinde yaşattığın

Nefretinin azgın hayvanına can çekiştirmeme inadında

Ölür gibi yaşama ustalığını edindiğin gündüzsüz gecelerde

Ölür gibi yaşadığın o macunsuz günlerden kalma ömrün aynalarında

Yaşar gibi ölmeyi kafana takmışsın belli ki!

Bir cinayet özlemini sezdiriyorsun beyazlıktan uzak ellerinde

Ölümüme sebebiyet vermeyi arzuluyorsun… Belli ki!

Kötülüğün hiç de iğreti durmadığı ellerinle…

 

 

 

Belli ki…

Mahkeme kayıtlarından çalınma kelimelerle kurguluyorsun

Gözlerinden boğazıma kadar sıraladığın ölümcül cümleleri

Affa can verip diriltmeyi arzu etmiyorsun belli ki…

Gözlerini bürüyen intiharların gizeminden

Seninle yeniden dirilmeyi bekleyeni

Aşikâr ki görmüyorsun…

 

Belli ki…

Hiç değiştirmemiş zaman seni

Belli ki…

Ölümünle ruhunda yaratılan tüm güzellikleri

Öldürme telaşındasın…

Hala zaman varken

Günahkâr maziyle nefreti yaşama sevdasındasın

Belli ki!

 

 

Mansur ÜFTÂDE

DİĞER YAZILAR

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir