AVM Hayatlar

Ömer Ertürk’ten minimal bir öykü…

***

Eski ve yamalı elbiseleriyle şehrin en büyük alışveriş merkezine doğru yürüdü. Kapıdaki güvenlikçi önce onu içeri almakta tereddüt etti; fakat x-tray cihazının ötmediğini görünce biraz da şaşkın,  içeriye aldı. Alışveriş merkezinin ortak geçiş noktası olan yerde durup, gelip geçen insanları izlemeye başladı. İnsanlar gayet mutlu bir şekilde dünyayı poşetlere doldurup, poşetten dünyalarıyla mutlu görünüyorlardı. O ise bu durumu gördükçe yüzünde acı bir ifade oluşuyor, hayretle onlara bakıyordu. Hafif adımlarla yürüyüp yanına gittim. Yanında durduğumu görünce önce sert bir bakışla yüzüme baktı ve sonra; “Herkes yaşamak için yaşadığını sanıyor; oysa hepsi ölmek için yaşıyor.” deyip başını önüne eğdi, usulca oradan ayrıldı…

Çoktan öldüğünü anlamıştım.

DİĞER YAZILAR

3 Yorum

  • sükut , 27/01/2015

    Yanlızliktan bunalan yaşlı bir teyzeniın avmye; modern çöplüğe hergün düzenli bir şekilde gelip saatlerce oturup gittiğini öğretinince çok üZülmüştüm o aklıma geldi okuyunca…

    • emre aydinin eski kiz arkadasi , 27/01/2015

      Bir zamanlar bir omer erturk vardi degil mi? Ask siirleri yaziyordu. Bu siirlerde kendini ele veriyordu.acisina bizleri sahit tutuyordu. Sonra o siirler kesildi, omer erturk burlara ugramaz oldu.

  • Sophia , 02/03/2014

    Öldüğünü gözlerine baktığında anlamış olmalıydı, sadece söz yetmez idi çünkü. Çünkü ölmek en zor işti ve konuşmaksa en kolay olan.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir