Abdullah Karaca, kuyunun kenarlarında geziniyor.
***
Acı neydi?
Dudaklarımızın kenarına ilişen yankılı bir “Seni Seviyorum” sözcüğü…
Umut neydi?
Belki gelir diye beynimizden damıttığımız ilmek ilmek şiirler…
Serap neydi?
Her Leyla diye sarıldığımız kadının, uçup giden parfüm kokusu…
Aşk neydi?
Koştuğumuz ama yetişemediğimiz bir uzay yolculuğu…
Ölüm neydi?
Onun bize her bakışında gafletle yüzüne bakabilmek…
Yaşamak neydi?
İltifat etmese de kovmaması…
Cennet neydi?
Yüzyılda bir gerçekleşen bir tabiat olayı; tebessümü…
Feryat neydi?
Hatalı oluşumuza sitem, bir özeleştiri…
Uzak neydi?
Onsuz ticaretlerimiz, alışverişlerimiz…
Yakın neydi?
Dil tutulması, sara nöbeti ve bilumum şoka bağlı kronik obsesifler…
Bahane neydi?
O gel dediğinde lunaparktaki çocuğun “Annee! Biraz daha oyniiim noluuuur!!!” deyişinden farksız çocuksu aldanışlarımız…
Şiir neydi?
Cin çağırma oturumlarına sevgiliyi dâhil etme ritüeli…
Mahrem neydi?
Üç nokta…
1 Yorum