Defler çaldı bir gece kadınlar başucumda, Ölümüm müydü, düğünüm müydü bilemedim. Sonra teller, duvaklar, kurdeleler; Beyazlar içinde bir gelin

  attila ilhan bile ancak ölecek kadar yakışıklıydı ondandır pia’yı göremedi sisler bulvarında ya da bilmem nerede işte böyle sevgilim

  iliklerinde kahverengi atlar yanaklarında nardan kalma illüzyon bu görüntü, bu yazgı ah gülün insana uyan kör talihi taptaze meyvelerin

  Kalbinin içinde odalar var elbet Duvarlarında ağlayan bir geyik başı Halıların üstünde yalınayaklı kediler Duvarda ruhların hırsızlama bakışı Sanki

  Yüreğine ateş düşen bir adam, Soruları yığmıştır zihnine, Umutları kalbine.   Kalemle çizilmiş sınırlar silinmeli evvelce, Ve yeni cümleler

  dede paşa dede paşa seni uzaklarda buldum ve sevdiğim için etimden gövdene geçtim bu aynada var suret bu kapıda

  çok gülen yalan güler ne kadar gülümseme varsa koyuyoruz ortaya; o sabah, buraya gelecek arkadaş! beş dakikaya çıkacak pideler