Hayatı herkesin yaşadığı gibi yaşamamak; yaşlandırır insanı. Herkesin içinde bir çocuk olurmuş ya hani, içindeki çocuk bile büyür hayat

O kadar çok insan var ki tanınması gereken. Hani şu az önce kitapçıda gördüğün mesela… Bir “Merhaba” ile belki yıllar

    “Çok yorgunum. Asırlara değil sana seslenmek istiyorum. Şöhretten ebediyetten bana ne? İstiyorum ki bütün yazdıklarımı ve yazacaklarımı sen

Aşk, kendi günahlarıyla hükümlü bir mahkûm olarak yaşamaktır, her gün hapishanenin en kuytu hücresine doğru gönüllü olarak yol almaktır. Şimdi

Hayatın ortasında bir figürdük sadece, pek de kendini belli etmeyen. Tüm insanlığın fert fert çektiği yalnızlığın tamamını çektik her gün.