beni bir savaşın ortasından geçirin
bir ölümsüzlük gelip çatsın bana
acılarımı unuttukça
yeni acılar eklensin adıma
dudaklarım isyanın eşiğinde
duran bir caninin sözleri olsun
beni bir şiirin ortasında bırakın
mürekkep damlasın gözlerime
kör oldukça aydınlansın dünya
nokta canıma tak etsin
öldükçe ölmek tekrar yazılsın ruhuma
beni bir şehrin sokaklarından geçirin
yüzüme aşağılayıcı küfürler edilsin
çocukların ellerinde oyuncak olsun adım
asılsın adımın baş harfi yağmura
beni yağmurlar içinde çamur paklasın
beni bir şizofrenin rüyasında unutun
çıldırmak düşsün kaderden payıma
gözlerim dönsün
tüm insanlık dava açsın adıma
bir kör testere biçsin beni
Allah ve imtihan bir cümlede anılınca
insanlığın doğduğu yerden çok uzakta
insanlığın katili diye anın beni
insanlıktan çok uzakta
canilik ansın beni
Ömer Ertürk
