Kırk Yerinden Kırık Şiir

bir günahın gölgesi düşerken yüzüme
sesime uzak düşerken her adımda
içimden geçen harabelerin yorgunluğunu seziyorum
korkuyu süzüyorum ebabil dudaklarından
bir bulut kırışıyor bakışlarımda
sevginin kalbinden geçerken
gökyüzü eskiyor

sevdiğim kadını öldürmek geçiyor içimden
yüzünde utangaç parmak izleri bırakmak
bir merdiven altında gizlerken gölgemi
sevdiğim kadını diriltmek…
gözlerinde ölümü hatıra bırakmayı umarak

bir şiiri kırk yerinden kırarak
kırarak sesini bir bestenin
sesimdeki taklit sesi alfabeden atmak istiyorum
kalan son harfe asıp bedenimi
ruhumu parmak uçlarımda
azgın sulara düşürmek istiyorum

bir akrep kıskacında ölümü solurken
sokarken bir akrep ateşler ortasında kendini
acılar içinde yanmayan yönlerimi görmek
ve göstermek yanan yönlerimi
bir akrep kıskacında sevdiğim kadına

bir günahın gölgesi düşerken yüzüme
bin günâhın acısını bırakmak istiyorum
sevdiğim kadının yüzüne

DİĞER YAZILAR

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir