İnandırmak Bir Bulutu Yalnızlığına

Züleyha değildir her kadın
ama tüm kadınlar benzer züleyha’ya
böyle bir mirastır bu yusuf
vakit varken topla kalbini
çek sandalyeyi yalnızlığımın yazgısına
bu ilk taşları sırtlanışım ilk dünyaya çarpışım değil
değil bir tiyatroda kendime benzer biriyle ağlayışım
bulmak için kaybedişlerim meşaleleri sinede arayışım
kendime inandırmak isteyişim toprağın sonsuzluğuna
ilk değil

Her şeyi unuttum seni tanıyınca
bir tek çalınmamış bir kapının hüznü kaldığı odamda
benzer bir kuyunun sesine sesim
artık iman ettim bir şeyhin aldandığında
bir güzellik için tüm hafızanın renklerinin solmasına
ben de öylece kalakaldım yusuf
bir gece de öylece kalakalanların rabbinin yanında

İçimin öfke buzulları çözüldü kâinatın hatrına
yarına bir anlam biçtim kalbe bir yurt
iltica ettim evime taşıdığım huzursuzluğa
bizim ev her depremde sallanır yusuf
fay hattı geçmeyen evimde
bizim ev tüm depremleri hisseder
seni tanımak da böyledir hayatımda
iteklenmiş pencere, terk edilmiş eşik, sosyolojik yaralar atlası
her şey inandırmak için iki farklı denizin karışmadığına

Hem kaç insan bulur ki zamana yenilmiş bir ömrü
kaç insan söker bilinçaltının dikenlerini
kaç insan susarak anlatır dilinin düşlerini
ben hiç görmedim yenilen bir maçta ontolojik sancı
orta doğudan toplanan taşlarla
yıkılan devlet görmedim yusuf
aldanma içindeki yürüyen kaosa
bak filistin yükselirken miraca
öylece kalakalanların rabbinin yanında
büyüyor bir yığın inanmak için aynalara
sen de büyü yanılgılarının altında

Kimin bir derdi varsa gittiği o kapıya
gitmek istedim hep seni bulmak için iman tahtamda
ama ne zaman dönsem şarkıma sırlar açılmadı içimden
kitaplar kapatmadı içimin çatlaklarından sızan irinleri
oysa himmetti dizlerimin bağı, dilimin makası
himmetti sana inanmamın beyaz bayrağı
seni tanıyınca silindi tüm tahtamın yazısı
bense mahçuptum hep ve çokça hüzünlü
kimin bir derdi varsa gittiği o kapıya
yine gitsem

Öylece kalakalanların rabbinin yanında
artık susalım konuşmak için
züleyha değildir her kadın
ve tüm kadınlar benzemez züleyha’ya
yine de
insan kendine benzer birini bulunca ayrılır kendinden
ben de ayrılsam kendimden

Sinem Çağlancı

 

DİĞER YAZILAR

4 Yorum

  • H , 25/05/2024

    Şiirleri herkes anlamaz; güzel yanı belki de biraz bu.
    Hümeyra;
    İsimler takalım çocuklara ayırmak için
    Çerçevesi farklı aynalara bakıyoruz ve hepsi düz değil
    Kelimelerin anlamı var değil cümleler için ve de sözlük…
    Hadi seni de açıklayan bir ayna bul lütfen.
    Bugün bir çocuk öğretmenim dedi Hümeyra.
    Ve gülerek söyledi ben de güldüm.
    Suriye’den göç etmiş bir kız çocuğu o da.

  • Bahar Oruçoğlu , 20/04/2024

    Hal-i pür melal gibi, kurşun gibi
    Çok güzel şiir, tebrikler (:

  • İbrahim Orhun Kaplan , 20/04/2024

    Sinem’in şu ana kadar ki en iyi şiiri olabilir diyorum. Feyyaz Kandemir ne der?

    • Feyyaz Kandemir , 20/04/2024

      olabilir. sinem hanım daha iyilerini de yazacak inşallah.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir