bil ki

bilal can’a

bir gün her şeye karşı koyarak
koyarak kalbimi tenimden dışarı
içime doğru eğilirsem
bil ki içimde fırtına kopmuş
seni arıyorum

anlatıldığı günden sonra
unutulmuş bir masal olmuşsam ben
kimse okumamışsa bir daha defterimi
bil ki ben benden kaçıp
sana adandığım içindir

yakında duranlara uzaktan bakmayı öğrenmişsem
ezberlemişsem bir soğuğun kokusunu baharda
ben öyle istediğim için değil
ellerim sen uzaktayken
soğuduğu içindirdilime bir yağmuru dolamışsam
ve taşırmışsam içimde duran bardağı
sabrımın tükendiğinden değil
seni gökyüzünden düşen son damla kadar
yakından göremediğimdendir

bir gün her şeye karşı koyarak
koyarak ruhumu beden ülkemden dışarı
içime doğru eğilirsem
bil ki içimdeki senin
dışımdaki bana galibiyetidir