Edebifikir Anketi: Ömer Korkmaz

Şair Ömer Korkmaz, Edebifikir anketimizi cevapladı.

***

1- İsminden memnun musun? Değilsen, adının ne olmasını isterdin ve niye?

İsimlerin ilginç bir şekilde insanın hayatına tesir eden bir yanı olduğunu (aksi de mümkün olmakla birlikte) görüyoruz. Ben ismimden çok memnunum. Ömer olmak değilse de tabiatından biraz olsun feyz alabilmek için gayret gösteriyoruz.

2- Bir işe başvurduğun zaman, ‘‘Ne kadar ücret istersiniz?’’ kısmına rakam yazdığınız oldu mu, niçin?

Olmadı. Daha doğrusu hiç iş başvurusunda bulunmadım. 19 yaşında memur oldum. 28 yaşında müdür.

3- Çocukluk arkadaşı olmak istediğin, ’’beraber büyüseydik’’ dediğin, hayatta olmayan biri var mı?

Elbette sevdiğimiz her ismi burada zikredebiliriz. Kimisi Sultan Alparslan ister kimi II. Beyazıt, kimisi Yunus Emre ister kimi Nef’i, kimi İdris-i Bitlisi der kimi İbrahim Hakkı uzar gider bu listeler. Hiç düşünmedim ama şuara bezminden ulular ile ünsiyetimiz olsun isterdim.

4- Çok zengin bir insan olsaydın, bunu nasıl değerlendirirdin?

Allah elden kanaat nimetini almasın diye gireyim söze. Sorunun kendisine gelince “Siz bilmezsiniz, Allah bilir” deniyor (Bakara, 226) ayet-i kerimede, tam da bu yüzden hiçbir fikrim yok. Çok param olsa ne hale gelirim onu da bilmiyorum. Böyle bir hayalim, düşüncem de yok. Parayla tek bağlantım ailemi geçindirmek.

5- Hiç yerin dibine geçtiğiniz oldu mu? Nasıl bir şeydi?

Sorular gitgide garipleşiyor. Yerin dibinden çıktığım pek olmaz. Genelde kendi içinde kendine mahcup bir iklimde geziniyorum. Elbette sorduğunuz şekliyle bazı hadiseler de yaşamışızdır ancak unutmak nimeti ile kendilerini silebilmek en güzeli.

6- Hep hayalini kurduğun ama artık gerçekleşmeyeceğini bildiğin için sana acı veren bir şey var mı?

Var. Ancak bunun bana ne getirip ne götüreceği hakkında bir fikrim yok, Hak Teâlâ’nın bizi istihdam ettiği alanlarda hakkımızdaki muradı hakkında da bir fikrim yok. Elbette hepimiz bir şeyler kuruyor, planlıyor hayatı böyle yaşıyoruz. Bizim de düşlediğimiz şeyler yok değil. Bir kütüphane içinde elimizde yazma eserler, günlerimizi onlarca nüsha arasında bazen bir kelimenin üzerinde günlerce düşünerek geçirmeyi isterim elbette ya da döne döne klasik şiirin, halk şiirinin bütün inceliklerini yazmayı, yanlış anlatılan bir şiiri, hakkı yenilmekte olan koca bir geleneği anlatmayı… fakat çok yoğun bir iş yapıyoruz. Günümüzün en iyi ihtimalle 10 saatini alıyor. Çoğunlukla 12. Bir ıstırabım, sancım yok bu konuda, medar-ı maişet, çalışacağız. Dünyada her insanın meziyetlerine göre pozisyonlarda çalışmadığı da ortada. Tekrar etmek gerekirse, üzerinde yıllardır çalıştığımız alanlarda daha duru bir zihinle, daha konsantre çalışabilmeyi isterdim.

7- İnsanlar hakkında genel görüşün nedir?

Çocukluğumda insanlar hakkında bir şeyler düşünüyordum, ilk gençliğimde yani yirmi yaşına kadar bu düşüncelerin yerlerini başkaları aldı, yirmi ile otuz yaş arasında başka şeyler düşündük, otuzu geçince de yine başka şeyler… (Otuzun bir kırılma olduğunu eklemiş olayım.)

İnsanlar hakkındaki genel görüşüm, insanlar hakkındaki genel görüşümüzün değişken olduğudur.

8- Kimselere anlatamayacağın bir sırrın, acın var mı?

Hangimiz sevmedik 😊 ya da hangi insan olsun ki bir sırrı yahut acısı olmasın.

9- Bundan 17 bin sene önce yaşamış büyük büyük büyük… deden hakkında ne düşünüyorsun?

Onun da aynen bizim gibi bir insan olduğunu; üşüdüğünü, hararetlendiğini, sevindiğini, öfkelendiğini, kin duyduğunu, âşık olduğunu düşünüyorum. 17.000 sene önce insan neyse bugün de aşağı yukarı aynı şey. (Aslında çok eğlenceli cevaplar verilebilir bu soruya ama ben o kadar da eğlenceli biri sayılmam.)

10- Nasıl bir insansın?

Garip Elhamdülillah.

11- Nasıl olsa her şeyin bir sonu var mı?

Hiçbir şeyin sonu yok. Bunu uzun uzun konuşabiliriz. Neyzen baba “Izdırabın sonu yok sanma bu âlem de geçer” der, geçer redifli gazelinde. Harika da bir şiirdir, her şeye geçer der. Fakat geçenin yeri de dolar yenisi gelir. Bir şey, bir diğer şeye kalb olur. Geçer ama gitmez. Formu değişir ama yok olmaz. Biri diğerinin sebebi olur, kevn olur fesad olur ama hep olur…

12- Evrende yalnız mıyız, başka canlılar da var mıdır?

Elimizdekilerin kıymetini bildik de diğerlerini mi arıyoruz! Peygamberlerini dışlayan, kesen, taşlayan dünya, Topçu’ya fenerle insan aratan dünya, pek çok insanı küstüren dünya… Kuşun, börtü böceğin, suyun, başağın hakkını/hatırını bildik de diğerleri kaldı.

Yalnız mıyız bilemiyorum ama elimizdekilerin kıymetini bilmezsek epey yalnız kalacağız.

13- Kore deyince aklına ne geliyor?

Neden böyle bir soruya muhatap olduğumu bilmiyorum ancak Kore deyince aklıma pek çok şey geliyor. Mesela dizileri, mesela pop müziği… Modern dünyanın yarattığı, yaratmaya çalıştığı insan tiplerinden biri. Her yöreye kendine yakın bir insan modeli. Amerika’da Biber, Türkiye’de ismini vermeyeyim çok genç ve hemen her gün gündem olan bir çocuk, Kore’de bildiğiniz gruplar…

İkonik, tüysüz, cam gibi insancıklar üretip, vücutlarını, seslerini bilgisayarlarda tekrar süsleyip insanlara pazarlıyorlar. Bu yeni insan modeli ya cinsiyetsiz bir yaratık ya da cinsiyetinin bütün özellikleriyle ortada. Tehlikeli bir gidiş var (hep olduğu gibi).

Siz, makul ve makbul bir insan modeli sunamadığınız sürece “piyasa”; istediğini satabileceği, başı dönmüş, zihni bulanmış, parlak ışıklara aldanmış, teskin edilemeyen, durulamayan, böylece devinimi kesilmeyen yeni insanlar üretecektir. Burada yalnız kapital değil çok farklı emellerin olduğu da aşikâr. Elbette bu uzun bir bahis.

14- Öldüğünde nereye gömülmek istersin?

Nerede öleceğimi bilmiyorum. Ama düşündüğüm şu: Konya’da ölürsem Üçler Mezarlığı’na, İstanbul’da ölürsem Eyüp Sultan’a, Mekke-Medine’de ölürsem mezarlığın Kâbe’ye ya da Efendimize (s.a.v.) en yakın köşesine… Başka bir yerde ölürsem bunlara en yakın yere.

15- Bir film önerir misin?

Hayır.

16- Bir kitap önerir misin?

Liste çok uzun, onun için mümkün değil.

17- Güzel bir veda cümlesi kurar mısın?

Teşekkür ederim.