Yazarımız Feyyaz Kandemir, Edebifikir okuyucuları için Yunus Emre hazretlerinin şiirlerinden bir seçki hazırladı.
***
Gönüller Yapmaya Geldim
Benim bunda kararım yok ben bunda gitmeye geldim
Bezirgânım metaım çok alana satmaya geldim
Ben gelmedim dava için benim işim sevi için
Dostun evi gönüllerdir gönüller yapmaya geldim
Kuvvetim Sensin
Sensiz yola girer isem çarem yok adım atmaya
Gövdemde kuvvetim sensin başım götürüp gitmeye
Âşık mı diyem ben ona, Tanrı’nın uçmağın seve
Uçmak dahi tuzak imiş mü’min canların tutmaya
Âşık kişi miskin olur yol içinde teslim olur
Kim n’iderse boyun bura çare yok gönül yıkmaya
Aşktan Bir Elif
Aşk eteğin tutmak gerek âkıbet zeval olmaya
Aşktan bir elif okuyan kimseden sual olmaya
Aşk dediğin bilir isen aşka gönül verir isen
Aşk yoluna mal ne olur can dahi muhal olmaya
Zerreler Umman Bana
Benim ol aşk bahrîsi, denizler hayran bana
Derya benim katremdir zerreler umman bana
Kafdağı zerrem değil ay u güneş bana kul
Aslım Hak’dır şek değil mürşittir Kur’an bana
Yaratıldı Mustafa yüzü nur gönlü safâ
Ol kıldı Hakk’a vefâ ondandır ihsan bana
Âşık dilin bilmeyen ya delidir ya dehrî
Ben kuş dilin bilirem söyler Süleyman bana
İşitin Ey Yârenler
İşitin ey yârenler aşk bir güneşe benzer
Aşkı olmayan gönül misali taşa benzer
Taş gönülde ne biter dilinde ağu tüter
Nice yumşak söylese sözü savaşa benzer
Münkir sözünü bilmez sözü ileri varmaz
Neye teşbih edersin, anlanmaz düşe benzer
Hakkı Gerçek Sevenler
Ey dost senin aşkın odu ciğerim pâre baş kılar
Aşkından yanar yüreğim yandığım bana hoş gelir
Söyler isem sözüm savaş söylemezsem ciğerim baş
Cihan dolu durur kallâş her birinden bir taş gelir
Erenler buna kalmadı vardı yoluna durmadı
Hakk’ı gerçek sevenlere cümle âlem kardaş gelir
Âşıklar Ölmez
Aşk pazarıdır bu canlar satılır
Satarım canımı hiç kimse almaz
Aşık öldü deyû selâ verirler
Ölen hayvan durur aşıklar ölmez
Gel Gör Beni
Gönlüm düştü bir sevdaya
Gel gör beni aşk n’eyledi
Başımı verdim kavgaya
Gel gör beni aşk n’eyledi
Ben yürürüm yana yana
Aşk boyadı beni kana
Ne âkilem ne divane
Gel gör beni aşk n’eyledi
Gâh tozarım yollar gibi
Gâh eserim yeller gibi
Gâh çağlarım seller gibi
Gel gör beni aşk n’eyledi
Sensin ya Resûlallah
Aşkın ile âşıklar yansın ya Resûlallah
İçip aşkın şarabın kansın ya Resûlallah
Şol seni seven kişi komuş yoluna başı
İki cihan güneşi sensin ya Resûlallah
Aşıkam şol didara bülbülem şol gülzara
Seni sevmeyen nâra yansın ya Resûlallah
Bana Seni Gerek
Aşkın aldı benden beni
Bana seni gerek seni
Ben yanarım dün ü günü
Bana seni gerek seni
Ne varlığa sevinirim
Ne yokluğa yerinirim
Aşkın ile avunurum
Bana seni gerek seni
Cennet cennet dedikleri
Bir ev ile birkaç huri
İsteyene ver onları
Bana seni gerek seni
Yunus çağırırlar adım
Gün geçtikçe artar odum
İki cihanda maksudum
Bana seni gerek seni
Gelin Hey Dertliler
Aşkın odu yüreğimde
Neler eyler neler eyler
Bugün bir âşıkı gördüm
Bu derdimden haber söyler
Gelin hey dertliler gelin
Bu derdimden siz de alın
Dertli bilir dertli hâlin
Ya dertsizler burda n’eyler?
Secde
Bu dem yüzüm süre duram, her dem ayım yeni doğar
Her dem bayram olur bana, yazım kışım yeni bahar
Ben ayımı yerde gördüm, ne isterim gökyüzünde
Benim yüzüm yerde gerek, bana rahmet yerden yağar
Sözüm ay-gün için değil, sevenlere bir söz yeter
Sevdiğim söylemez isem, sevmek derdi beni boğar
Kasdım Budur
Ne ki senin cevrin ile geçirmişim ben günümü
Aşkın odu çıkaracak arşa değin tütünümü
Kasdım budur şehre varam feryad u figan koparam
Yine dönerek korkaram işite düşman ünümü
Vücudum Şehri
Bu vücudum şehrine bir dem giresim gelir
İçindeki sultanın yüzün göresim gelir
İşitürem sözünü göremezem yüzünü
Yüzünü görmekliğe canım veresim gelir
Erenlerin sohbeti artırır marifeti
Bî-dertleri sohbetten her dem süresim gelir
Ben Beni Bulamazam
Gönülsüz girdim yola hâlim hoş gelmez dile
Bir dem derdim demeye bir dertli bulamazam
Şâkirem derdim ile sataştım güle güle
Dertliler bulsam bile ben beni bulamazam
Gök Ekini
Geldi geçti ömrüm benim şol yel esip geçmiş gibi
Hele bana şöyle gele şol göz açıp yummuş gibi
İşbu söze Hak tanıktır bu can gövdeye konuktur
Bir gün ola çıka gide kafesten kuş uçmuş gibi
Bu dünyada bir nesneye yanar içim göyner özüm
Yiğit iken ölenlere gök ekini biçmiş gibi
Zamane
Müslümanlar zamane yatlı oldu
Helal yenmez haram kıymetli oldu
Okunan Kur’an’a kulak tutulmaz
Şeytanlar semirdi kuvvetli oldu
Haram ile hamîr tuttu cihanı
Fesat işler eden hürmetli oldu
Tutulmaz oldu Peygamber hadisi
Halayık cümle Hak’tan utlu oldu
Benden İçeri
Severim ben seni candan içeri
Yolum vardır bu erkândan içeri
Beni bende demen bende değilem
Bir ben vardır bende benden içeri
Tecelliden nasip erdi kimine
Kiminin maksûdu bundan içeri
Şeriat tarikat yoldur varana
Hakikat marifet andan içeri
Benimdir
Benim sahip kıran devran benimdir
Benim key pehlivan meydan benimdir
Haramiden benim korkum kayum yok
Bu zûr u bu kuvvet Hak’dan benimdir
Ebu Bekr ü Ömer ol din ulusu
Aliyy-i Murtaza Osman benimdir
İlmin Var Amelin Yok
Lâ-şerîkten okursun sonra şerîk katarsın
Bire iki demeye kimden fetva tutarsın
Halka fetva verirsin ya sen niçin tutmazsın
İlmin var amelin yok ha günaha batarsın
Sen fakihsin ben fakîr sana tanumuz yoktur
İhlas ile gelirsen bizden nesne ütersin
Bir Acayip Varak
Bu dervişlik berâtın okumadı müftüler
Kim ne bilecek bunu bir acayip varaktır
Hakikat
Yetmiş iki millete birlik ile bakmayan
Şer ile evliyaysa hakikatte âsîdir
Şer ile hakikatin vasfını diyem sana
Şeriat bir gemidir hakikat deryasıdır
Gönül
Hak bir gönül verdi bana ha demeden hayran olur
Bir dem gelir şâdî olur bir dem gelir giryan olur
Bir dem sanasın kış gibi şol zemheri olmuş gibi
Bir dem beşaretten doğar hoş bağ ile bostan olur
Bir dem cehalette kalır hiç nesneyi bilmez olur
Bir dem dalar hikmetlere Calinus u Lokman olur
Bir dem günahın fikr eder dosdoğru tamuya gider
Bir dem görür Hak rahmetin uçmaklara rıdvan olur
Yağma Olsun
Canlar canını buldum bu canım yağma olsun
Assı ziyandan geçtim dükkânım yağma olsun
Benden benliğim gitti hep mülkümü dost tuttu
Lâ-mekân kavmi oldum mekânım yağma olsun
Erik Dalı
Çıktım erik dalına anda yedim üzümü
Bostan ıssı kakıyıp der ne yersin kozumu
Kerpiç koydum kazana poyraz ile kaynattım
Nedir diye sorana bandım verdim özünü
Bir sinek bir kartalı kaldırıp urdu yere
Yalan değil gerçektir ben de gördüm tozunu
Gözsüze fısıldadım sağır sözüm işitmiş
Dilsiz çağırıp söyler dilimdeki sözümü
Yunus bir söz söylemiş hiçbir söze benzemez
Münafıklar elinden örter mânâ yüzünü
Okumaktan Mânâ Ne?
İlim ilim bilmektir ilim kendin bilmektir
Sen kendini bilmezsin bu nice okumaktır
Okumaktan mânâ ne kişi Hakk’ı bilmektir
Çün okudun bilmezsin ha bir kuru ekmektir
Dört kitabın mânâsı bellidir bir elifte
Sen elif dersin hoca mânâsı ne demektir
Yunus emre der hoca gerekse var bin hacca
Hepisinden eyice bir gönüle girmektir
Söz
Söz ola kese savaşı söz ola kestire başı
Söz ola ağulu aşı bal ile yağ ede bir söz
Kişi bile söz demini demeye sözün kemini
Bu cihân cehennemini sekiz uçmağ ede bir söz
Bir Zerre Aşk
Aşksızlara benim sözüm benzer kaya yankısına
Bir zerre aşkı olmayan belli bilin yabandadır
Hâlık Avazı
Ey sözlerin aslın bilen gel de bu söz kandan gelir
Söz aslını anlamayan sanır bu söz benden gelir
Söz var kılar gönülü şâd söz var kılar bilişi yad
Eğer horluk eğer izzet her kişiye sözden gelir
Söz karadan aktan değil yazıp okumaktan değil
Bu yürüyen halktan değil Hâlık avazından gelir
Aşksız Âdem
Aşksızlara verme öğüt öğüdünden alır değil
Aşksız âdem hayvan olur hayvan öğüt bilir değil
Er Odur
Bir kez gönül yıktın ise bu kıldığın namaz değil
Yetmiş iki millet dahi elin yüzün yumaz değil
Can odur ki Hakk’a ere ayak odur yola gire
Er odur alçakta dura yüksekten bakan göz değil
Yunus bu sözleri çatar sanki balı yağa katar
Halka metâların satar yükü cevherdir tuz değil
Değirmen
Bu dünyanın misali benzer bir değirmene
Gaflet onun sepeti bu halk öğünen dâne
Değirmene varırsın değirmenci sorarsın
Azrail derler imiş ol unu öğüdene
Hırka
Dervişlik dedikleri hırka ile taç değil
Gönlün derviş eyleyen hırkaya muhtaç değil
Bugün
Gelin bugün yanalım yarın yanmamak için
Ölelim ölmez iken yine ölmemek için
Tartalım günahımız artıralım âhımız
Edelim hesabımız hisâb olmamak için
Ağyar Gerekmez
Ben dervişim diyen kişi, işbu yola ar gerekmez
Derviş olan kişilerin gönlü gendir dar gerekmez
Derviş gönülsüz gerektir sövene dilsiz gerektir
Dövene elsiz gerektir halka beraber gerekmez
Halka benzetmeye işin süre gönlünden teşvişin
Yüz bini birdir dervişin arada ağyar gerekmez
Onu Sen Senden İste
Hak cihâna doludur, kimesne Hakk’ı bilmez
Onu sen senden iste o senden ayrı olmaz
Gelin tanış olalım işi kolay tutalım
Sevelim sevilelim dünya kimseye kalmaz
Allah Görelim N’eyler?
Her dem dalalım bahre
Aldanmayalım dehre
Sabr eyleyelim kahra
Allah görelim n’eyler
Bana Benim Öğüdüm
Kime ki öğüt verdim ol Hakk’a erdi gördüm
Bana benim öğüdüm hiç eylemedi eser
Yayıl Yunus adı suçtur cümle taatı
Çalab’ın inayeti suçu geçermiş meğer
Dua
Her kim bana ağyar ise Hak Tanrı yar olsun ona
Her nereye varır ise bağ u bahar olsun ona
Bana ağu sunan kişi şehd ü şeker olsun aşı
Gelsin kolay cümle işi eli erer olsun ona
Selam
Biz dünyadan gider olduk kalanlara selam olsun
Bizim için hayır dua kılanlara selam olsun
Miskin Yunus söyler sözü kan yaş ile doldu gözü
Bilmeyen ne bilsin bizi bilenlere selam olsun
Yunus Emre
1 Yorum