Aşktan Bir Elif

Yazarımız Feyyaz Kandemir, Edebifikir okuyucuları için Yunus Emre hazretlerinin şiirlerinden bir seçki hazırladı.

*** 

Gönüller Yapmaya Geldim

Benim bunda kararım yok ben bunda gitmeye geldim
Bezirgânım metaım çok alana satmaya geldim

Ben gelmedim dava için benim işim sevi için
Dostun evi gönüllerdir gönüller yapmaya geldim

Kuvvetim Sensin

Sensiz yola girer isem çarem yok adım atmaya
Gövdemde kuvvetim sensin başım götürüp gitmeye

Âşık mı diyem ben ona, Tanrı’nın uçmağın seve
Uçmak dahi tuzak imiş mü’min canların tutmaya

Âşık kişi miskin olur yol içinde teslim olur
Kim n’iderse boyun bura çare yok gönül yıkmaya

Aşktan Bir Elif

Aşk eteğin tutmak gerek âkıbet zeval olmaya
Aşktan bir elif okuyan kimseden sual olmaya

Aşk dediğin bilir isen aşka gönül verir isen
Aşk yoluna mal ne olur can dahi muhal olmaya

Zerreler Umman Bana

Benim ol aşk bahrîsi, denizler hayran bana
Derya benim katremdir zerreler umman bana

Kafdağı zerrem değil ay u güneş bana kul
Aslım Hak’dır şek değil mürşittir Kur’an bana

Yaratıldı Mustafa yüzü nur gönlü safâ
Ol kıldı Hakk’a vefâ ondandır ihsan bana

Âşık dilin bilmeyen ya delidir ya dehrî
Ben kuş dilin bilirem söyler Süleyman bana

İşitin Ey Yârenler

İşitin ey yârenler aşk bir güneşe benzer
Aşkı olmayan gönül misali taşa benzer

Taş gönülde ne biter dilinde ağu tüter
Nice yumşak söylese sözü savaşa benzer

Münkir sözünü bilmez sözü ileri varmaz
Neye teşbih edersin, anlanmaz düşe benzer

Hakkı Gerçek Sevenler

Ey dost senin aşkın odu ciğerim pâre baş kılar
Aşkından yanar yüreğim yandığım bana hoş gelir

Söyler isem sözüm savaş söylemezsem ciğerim baş
Cihan dolu durur kallâş her birinden bir taş gelir

Erenler buna kalmadı vardı yoluna durmadı
Hakk’ı gerçek sevenlere cümle âlem kardaş gelir

Âşıklar Ölmez

Aşk pazarıdır bu canlar satılır
Satarım canımı hiç kimse almaz

Aşık öldü deyû selâ verirler
Ölen hayvan durur aşıklar ölmez

Gel Gör Beni

Gönlüm düştü bir sevdaya
Gel gör beni aşk n’eyledi
Başımı verdim kavgaya
Gel gör beni aşk n’eyledi

Ben yürürüm yana yana
Aşk boyadı beni kana
Ne âkilem ne divane
Gel gör beni aşk n’eyledi

Gâh tozarım yollar gibi
Gâh eserim yeller gibi
Gâh çağlarım seller gibi
Gel gör beni aşk n’eyledi

Sensin ya Resûlallah

Aşkın ile âşıklar yansın ya Resûlallah
İçip aşkın şarabın kansın ya Resûlallah

Şol seni seven kişi komuş yoluna başı
İki cihan güneşi sensin ya Resûlallah

Aşıkam şol didara bülbülem şol gülzara
Seni sevmeyen nâra yansın ya Resûlallah

Bana Seni Gerek

Aşkın aldı benden beni
Bana seni gerek seni
Ben yanarım dün ü günü
Bana seni gerek seni

Ne varlığa sevinirim
Ne yokluğa yerinirim
Aşkın ile avunurum
Bana seni gerek seni

Cennet cennet dedikleri
Bir ev ile birkaç huri
İsteyene ver onları
Bana seni gerek seni

Yunus çağırırlar adım
Gün geçtikçe artar odum
İki cihanda maksudum
Bana seni gerek seni

Gelin Hey Dertliler

Aşkın odu yüreğimde
Neler eyler neler eyler
Bugün bir âşıkı gördüm
Bu derdimden haber söyler

Gelin hey dertliler gelin
Bu derdimden siz de alın
Dertli bilir dertli hâlin
Ya dertsizler burda n’eyler?

Secde

Bu dem yüzüm süre duram, her dem ayım yeni doğar
Her dem bayram olur bana, yazım kışım yeni bahar

Ben ayımı yerde gördüm, ne isterim gökyüzünde
Benim yüzüm yerde gerek, bana rahmet yerden yağar

Sözüm ay-gün için değil, sevenlere bir söz yeter
Sevdiğim söylemez isem, sevmek derdi beni boğar

Kasdım Budur

Ne ki senin cevrin ile geçirmişim ben günümü
Aşkın odu çıkaracak arşa değin tütünümü

Kasdım budur şehre varam feryad u figan koparam
Yine dönerek korkaram işite düşman ünümü

Vücudum Şehri

Bu vücudum şehrine bir dem giresim gelir
İçindeki sultanın yüzün göresim gelir

İşitürem sözünü göremezem yüzünü
Yüzünü görmekliğe canım veresim gelir

Erenlerin sohbeti artırır marifeti
Bî-dertleri sohbetten her dem süresim gelir

Ben Beni Bulamazam

Gönülsüz girdim yola hâlim hoş gelmez dile
Bir dem derdim demeye bir dertli bulamazam

Şâkirem derdim ile sataştım güle güle
Dertliler bulsam bile ben beni bulamazam  

Gök Ekini

Geldi geçti ömrüm benim şol yel esip geçmiş gibi
Hele bana şöyle gele şol göz açıp yummuş gibi

İşbu söze Hak tanıktır bu can gövdeye konuktur
Bir gün ola çıka gide kafesten kuş uçmuş gibi

Bu dünyada bir nesneye yanar içim göyner özüm
Yiğit iken ölenlere gök ekini biçmiş gibi

Zamane

Müslümanlar zamane yatlı oldu
Helal yenmez haram kıymetli oldu

Okunan Kur’an’a kulak tutulmaz
Şeytanlar semirdi kuvvetli oldu

Haram ile hamîr tuttu cihanı
Fesat işler eden hürmetli oldu

Tutulmaz oldu Peygamber hadisi
Halayık cümle Hak’tan utlu oldu

Benden İçeri

Severim ben seni candan içeri
Yolum vardır bu erkândan içeri

Beni bende demen bende değilem
Bir ben vardır bende benden içeri

Tecelliden nasip erdi kimine
Kiminin maksûdu bundan içeri

Şeriat tarikat yoldur varana
Hakikat marifet andan içeri

Benimdir

Benim sahip kıran devran benimdir
Benim key pehlivan meydan benimdir

Haramiden benim korkum kayum yok
Bu zûr u bu kuvvet Hak’dan benimdir

Ebu Bekr ü Ömer ol din ulusu
Aliyy-i Murtaza Osman benimdir

İlmin Var Amelin Yok

Lâ-şerîkten okursun sonra şerîk katarsın
Bire iki demeye kimden fetva tutarsın

Halka fetva verirsin ya sen niçin tutmazsın
İlmin var amelin yok ha günaha batarsın

Sen fakihsin ben fakîr sana tanumuz yoktur
İhlas ile gelirsen bizden nesne ütersin

Bir Acayip Varak

Bu dervişlik berâtın okumadı müftüler
Kim ne bilecek bunu bir acayip varaktır

Hakikat

Yetmiş iki millete birlik ile bakmayan
Şer ile evliyaysa hakikatte âsîdir

Şer ile hakikatin vasfını diyem sana
Şeriat bir gemidir hakikat deryasıdır

Gönül

Hak bir gönül verdi bana ha demeden hayran olur
Bir dem gelir şâdî olur bir dem gelir giryan olur

Bir dem sanasın kış gibi şol zemheri olmuş gibi
Bir dem beşaretten doğar hoş bağ ile bostan olur

Bir dem cehalette kalır hiç nesneyi bilmez olur
Bir dem dalar hikmetlere Calinus u Lokman olur

Bir dem günahın fikr eder dosdoğru tamuya gider
Bir dem görür Hak rahmetin uçmaklara rıdvan olur

Yağma Olsun

Canlar canını buldum bu canım yağma olsun
Assı ziyandan geçtim dükkânım yağma olsun

Benden benliğim gitti hep mülkümü dost tuttu
Lâ-mekân kavmi oldum mekânım yağma olsun

Erik Dalı

Çıktım erik dalına anda yedim üzümü
Bostan ıssı kakıyıp der ne yersin kozumu

Kerpiç koydum kazana poyraz ile kaynattım
Nedir diye sorana bandım verdim özünü

Bir sinek bir kartalı kaldırıp urdu yere
Yalan değil gerçektir ben de gördüm tozunu

Gözsüze fısıldadım sağır sözüm işitmiş
Dilsiz çağırıp söyler dilimdeki sözümü

Yunus bir söz söylemiş hiçbir söze benzemez
Münafıklar elinden örter mânâ yüzünü

Okumaktan Mânâ Ne?

İlim ilim bilmektir ilim kendin bilmektir
Sen kendini bilmezsin bu nice okumaktır

Okumaktan mânâ ne kişi Hakk’ı bilmektir
Çün okudun bilmezsin ha bir kuru ekmektir

Dört kitabın mânâsı bellidir bir elifte
Sen elif dersin hoca mânâsı ne demektir

Yunus emre der hoca gerekse var bin hacca
Hepisinden eyice bir gönüle girmektir

Söz

Söz ola kese savaşı söz ola kestire başı
Söz ola ağulu aşı bal ile yağ ede bir söz

Kişi bile söz demini demeye sözün kemini
Bu cihân cehennemini sekiz uçmağ ede bir söz

Bir Zerre Aşk

Aşksızlara benim sözüm benzer kaya yankısına
Bir zerre aşkı olmayan belli bilin yabandadır

Hâlık Avazı

Ey sözlerin aslın bilen gel de bu söz kandan gelir
Söz aslını anlamayan sanır bu söz benden gelir

Söz var kılar gönülü şâd söz var kılar bilişi yad
Eğer horluk eğer izzet her kişiye sözden gelir

Söz karadan aktan değil yazıp okumaktan değil
Bu yürüyen halktan değil Hâlık avazından gelir 

Aşksız Âdem

Aşksızlara verme öğüt öğüdünden alır değil
Aşksız âdem hayvan olur hayvan öğüt bilir değil

Er Odur

Bir kez gönül yıktın ise bu kıldığın namaz değil
Yetmiş iki millet dahi elin yüzün yumaz değil

Can odur ki Hakk’a ere ayak odur yola gire
Er odur alçakta dura yüksekten bakan göz değil

Yunus bu sözleri çatar sanki balı yağa katar
Halka metâların satar yükü cevherdir tuz değil

Değirmen

Bu dünyanın misali benzer bir değirmene
Gaflet onun sepeti bu halk öğünen dâne

Değirmene varırsın değirmenci sorarsın
Azrail derler imiş ol unu öğüdene

Hırka

Dervişlik dedikleri hırka ile taç değil
Gönlün derviş eyleyen hırkaya muhtaç değil

Bugün

Gelin bugün yanalım yarın yanmamak için
Ölelim ölmez iken yine ölmemek için

Tartalım günahımız artıralım âhımız
Edelim hesabımız hisâb olmamak için

Ağyar Gerekmez

Ben dervişim diyen kişi, işbu yola ar gerekmez
Derviş olan kişilerin gönlü gendir dar gerekmez

Derviş gönülsüz gerektir sövene dilsiz gerektir
Dövene elsiz gerektir halka beraber gerekmez

Halka benzetmeye işin süre gönlünden teşvişin
Yüz bini birdir dervişin arada ağyar gerekmez

Onu Sen Senden İste

Hak cihâna doludur, kimesne Hakk’ı bilmez
Onu sen senden iste o senden ayrı olmaz

Gelin tanış olalım işi kolay tutalım
Sevelim sevilelim dünya kimseye kalmaz

Allah Görelim N’eyler?

Her dem dalalım bahre
Aldanmayalım dehre
Sabr eyleyelim kahra
Allah görelim n’eyler

Bana Benim Öğüdüm

Kime ki öğüt verdim ol Hakk’a erdi gördüm
Bana benim öğüdüm hiç eylemedi eser

Yayıl Yunus adı suçtur cümle taatı
Çalab’ın inayeti suçu geçermiş meğer 

Dua

Her kim bana ağyar ise Hak Tanrı yar olsun ona
Her nereye varır ise bağ u bahar olsun ona

Bana ağu sunan kişi şehd ü şeker olsun aşı
Gelsin kolay cümle işi eli erer olsun ona

Selam

Biz dünyadan gider olduk kalanlara selam olsun
Bizim için hayır dua kılanlara selam olsun

Miskin Yunus söyler sözü kan yaş ile doldu gözü
Bilmeyen ne bilsin bizi bilenlere selam olsun

Yunus Emre