(Metafizik Günlük 4) Bağdatlı büyük sufi Cüneyd-i Bağdadi hazretleri, dokuzuncu asırdan beri dervişlik derdine düşenlerin uğradığı kapılardan biri olmaya devam

(Metafizik Günlükler 3) Bazen olur, Karadeniz’de gemilerin batmış hissine yakalanırsın. Sanki tüm dünyayı hüzne boyamışlar ve hüzün hiç de şiirsel

(Metafizik Günlükler 2) Bu aralar zihnimde sürekli “Bir şeyler yapmalı!” diye bir cümle dolanıyor. Bu cümle, vücudumdaki kan gibi zihnimde

(Metafizik Günlükler 1) Can sıkıntısının ilacının olup olmadığını düşündüğüm anlarda canımın hepten sıkıldığını fark ettim. Yani can sıkıntısı yayılan, çoğalan

(iktibas defteri – 7) 44. “deli oynasın diye davul çalan kişi, deliden daha iyi değildir.” afrika atasözü “öyle kolay bir

Yaklaşık üç aydır her gece uykuyu gücendiriyor ve literatürümüze “Uykuyu gücendiren adam” deyimini kazandırma yolunda hızla ilerliyorum. Uykuyu gücendirdiğim her

(iktibas defteri – 6) 37. bizim hocalarımız âlimdi. biz araştırmacıyız. onlar meselenin bütününü bilirdi. bakın size bir şey söyleyeyim: tayyip

(iktibas defteri V) 31. batıda dünya merkezli bir evren yerine güneş merkezli bir gezegenler sistemi teorisinin kabul görmesi için din

Yetmişinden sonra günlük yazmaya başlayan Egeli bir dedenin günlüğü… *** Bene çocuklá Efe Dede délé. Bizim garı Efem, gávedeki pişpirikçi

İnsan, geçmişini günlüklerinin hafızasına kazır. Günleri tutabilmek adına günlük tutar. Heyecanlarını, sevinçlerini, hüzünlerini, endişelerini bir bir kayıt altına alır. Bugünlerde

Bengalli köle bir kadın ve sırtında İngiliz efendisi, sene 1903 (günler heybemde – 3) 1 şaban 1435: açık toplum enstitüsü’nün

09.00 Her Pazartesi sabahı, patronların çarkına su taşımak için bir haftalık gönüllü kölelik maratona uyanıyor. İşyerlerinde kendilerini tek otorite olarak

Bugün işten çıkarıldım. Muhasebeye çağırılmam ve hesabımın kesilmesi kendimi tuhaf hissettirdi. İş yerinden uzaklaşıp tramvaya bindiğimde ise ilk defa koltukları

Sabahın ilk ışıkları… Telefonumun melodisi ve annemin sesi birbirine karışıyor. Telefonda,  “Uyan ey gözlerim gafletten uyan”  çalarken, annem de bir