Her akşamki gibi eve döndüğünde aynadaki yüzünü sarkmış, lüzumsuz bakışlar altında ezilmiş, yıpranmış ve yaşlanmış buldu.
Yorgunluk kahvesiyle birlikte yalnızlığını da yudumladı.
“Kendi tercihlerimin peşinden koşmak yerine, her şeyiyle bana yönelene ‘evet’ deseydim, acaba mutlu olabilir miydim?” sorusunu bir yorgan gibi üzerine alıp yattı.
Çatıya yuva yapmış iki serçe birbirlerine sokulmuş uyuyorlardı.
Denklik
Eski bir arkadaşa rastladım. Ayaküstü konuştuk biraz. “Senin evlilik işi vardı, n’oldu?” dedim. “Olmadı” dedi ve devam etti: “Beni az çok tanıyorsun işte. Ne halt olduğumu biliyorsun. Oysa, kız çok temizdi. En baştan beri olabileceğine ihtimal vermemiştim. Fıtraten temiz kalma konusunda birbirimize denk değildik” dedi. Sonra ikimiz de farklı otobüslere binerek kalabalığa karıştık. Kalabalık sığınaktır.
Celal Kuru
15 Yorum